Jun 18, 2010

လြဲတတ္ပေလ

တစ္နွစ္တစ္ခါ သီတင္းက်ြတ္ တန္ေဆာင္တိုင္ေရာက္ရင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ျပနျ္ပီး သတိရလာမိတယ္
ကိုယ့္ရုိးရာ ဓေလ့အတိုင္း လူျကီးသူမေတြကို ကန္ေတာ့တာတို ့၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္
ရတာတို ့ ျပီးေတာ့ သီတင္းကြ်တ္ညမွာ စက္ဘီးေလးေတြနဲ ့ လမ္းတကာေလွ်ာက္စီးရတာေတြ ကိုက
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရနိုင္တဲ့ ဘ၀ရဲ ့အရသာေလးေတြပါ ။



ဒီလိုနဲ ့ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့(၃)နွစ္ကသီတင္းကြ်တ္အမွီ ျမန္မာျပည္ျပန္ခ်င္္ရက္ မျပန္ျဖစ္တာနဲ ့
သီတင္းကြ်တ္အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ျမန္မာျပည္ ဓေလ့ထံုးစံလိုမ်ဳိး လူျကီးသူမ တစ္ေယာက္
ေယာက္ကို ကန္ေတာ့ျဖစ္ေအာင္ ကန္ေတာ့လိုက္ဦးမယ္လို ့ စိတ္မွာေတးထားတာေပါ့။
က်မနဲ့ အျကံတူေနတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။(အစ္မရင္းလို ခင္မင္ရသူပါ)သူကလဲအဲလိုပဲ။
သီတင္းကြ်တ္ကာလမွာ လူျကီးတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ကန္ေတာ့ခ်င္တာ။
ဒီလိုနဲ့ က်မတို ့နွစ္ေယာက္ေပါင္းမိေတာ ့ကိုကန္ေတာ့ခံမဲ့ လူျကီးတစ္ေယာက္ကို ရွာရတယ္။
ထိုစဥ္က က်မတို ့ျမို ့မွာ ရွားရွားပါးပါး အသက္၆၀ ေက်ာ္လူျကီးဆိုလို ့ အဘတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။

အဘဆိုလို ့အထင္မေသးလိုက္နဲ့ဦး။ အဘကအျမဲေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ ့၊လူငယ္ေတြနဲ့လည္း ၀င္ဆန့္တယ္၊
က်မတို ့ျမိဳ ့က လူငယ္ေတြဆိုရင္ အဘကို ခ်စ္စနိုးနဲ ့ဘီးက်ဲ လို ့ေခၚျကတယ္၊ က်မတို ့ကေတာ့ ပထမဘာမွန္းမသိဘူး၊ေနာက္မွသူတို ့ေျပာတာ ဘီးက်ဲ ဆိုတာ ဘဲျကီး ဆိုလား..ဘာလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မတို ့ကေတာ့ ကိုယ့္ အဘိုးအရြယ္ဆိုေတာ့ အဲလို မေခၚ၀ံ့ဘူးေပါ့။

အဘဟာ အသက္၆၀ေက်ာ္လို ့ အစိုးရပင္စင္စား  အျဖစ္ ဘ၀ကိုခပ္ေအးေအးပဲ ျဖတ္သန္းေနပံုရပါတယ္။
ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ သားသမီးမရွိတဲ့ အဘဟာ အျမဲ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါပဲ။ ကားေလးတစ္စီးနဲ ့
တစ္ေန ့တစ္ေန ့ ေဂါက္ရုိက္လိုက္ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းေလးသြားလိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္လည္လိုက္နဲ ့
ဘယ္အခ်ိန္ျကည့္ျကည့္ နုပ်ဳိလတ္ဆတ္ေနတယ္။ အဘကို တျမိဳ ့လံုးကလည္းခ်စ္ျကတယ္။အဘအိမ္မွာဆို
လူငယ္ေတြ တရုန္းရုန္းနဲ့ ။ သူတို ့ေတြကလည္းအဘကို လူေရွ ့သူေရွ့မေရွာင္ စတတ္ေနာက္တတ္လြန္းလို ့
က်မတို ့ေတာင္ မ်က္စိေနာက္ရတဲ့ အထိပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အဘကေတာ့ ေအးေဆးပဲ။

(ခုနကစကားျပန္ဆက္လိုက္ဦးမယ္) အဲလိုနဲ့ က်မနဲ့ က်မအစ္မ တရက္ဆံုျပီး အဘဆီသြားခဲ့ျကတယ္။
နွစ္ေယာက္သား ကန္ေတာ့မဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ျခင္းထဲထည့္လို ့ေပါ့။ ဘီစကစ္ေလးေတြ ၊ကိတ္ေျခာက္
ေဆးေပါ့လိပ္ (ေဆးေပါ့လိပ္က က်မတို ့ဆီမွာ ရွားပါးပစၥည္းပါ.အဲဒိအခ်ိန္တံုးက တျခားstate မွာ၀ယ္ရပါတယ္)
ေကာ္ဖီ အစရွိသျဖင့္ အဘ ျကိုက္တတ္မဲ့ အရာေလးေတြမွန္း၀ယ္ျပီး အဘဆီေရာက္သြားျကတယ္။
ဟိုေရာက္ေတာ့ အဘေရ  အဘ ကိုကန္ေတာ့ခ်င္လို ့ပါေပါ့။အဘ ကလဲ ခပ္တည္တည္ျကီးလုပ္ျပီး ေအး..ေအးကန္ေတာ့ျက..ကန္ေတာ့ျကေပါ့ေလ..ဒီအထိ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး ..ဟုတ္ေနတုန္းး။ ကန္ေတာ့ျပီးေတာ ့
က်မအစ္မက အဘကိုကန္ေတာ့ျပီးျပီ ဆုေလးဘာေလး ေပးဦးေလအဘဆိုေတာ့ အဘက ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ျငိမ့္ျပီး ခပ္တည္တည္ ေပးလိုက္တဲ့ ဆုေျကာင့္ က်မေရာ က်မအစ္မေရာ ေပးတဲ့ဆုနဲ့ျပည့္ပါေစလို ့ေတာင္ မေျပာနိုင္ေတာ့ပါဘူးး။ တစ္ေယာက္မ်က္နွာ တစ္ေယာက္ျကည့္လို ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ ့။စိတ္ထဲကေန ဖြဟဲ့ လြဲပါေစဖယ္ပါေစလို ့ျမန္ျမန္ေျပာလိုက္မိတယ္။
အဘေပးလိုက္တဲ့ ဆုကေတာ့
ေအး..ေအး...ခုလို သီတင္းကြ်တ္မွာ လူျကီးသူမကို ကန္ေတာ့ရတဲ့ အက်ဳိးေျကာင့္ အျပန္လမ္းမွာ 
ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ ့ ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ .. .ဟူသတည္းး။

(အဲဒိန ့က အျပန္လမ္းမွာ ကားေမာင္းဖို ့ေတာင္ သူေမာင္း ငါေမာင္းနဲ ့ ျငင္းေနျကတာ တကယ္ကို
အဘေျပာသလို ေကာင္းရာသုဂတိလားရမွာျကေနတာပါပဲ..ေအးေလ..အဲဒိတုန္းကလဲ နွစ္ေယာက္
လံုးက ေယာက္်ားမရေသးေတာ့ ေကာင္းရာသုဂတိလားရမွာ ေျကာက္တာလဲပါတာေပ့ါ..ဟဲဟဲ)

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္

4 comments:

shwezinu said...

အဘက တမင္ စၿပီးေပးလိုက္တာေနမွာပါ အဲ...အခုေတာ႔ အပ်ဳိၾကီး မဟုတ္ေတာ႔ ဆုျပည္႕ရင္ျပည္႕ေပါ႕ေနာ္..ဟားဟားးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ဟဟဟ....ေပးတဲ့ဆုက မုိက္တယ္ း))

ျမတ္မြန္ said...

ဟားဟား..အဘက တစ္ခါမွ သူကို လာကန္ေတာ႔တဲ႔ သူမရွိဘူးဘူး ထင္ပါတယ္..
ႀကားဖူးနားဝ ပါးစပ္ထဲရွိတာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္တာ ၿဖစ္မယ္ေနာ္..။

ခ်ိဳက် said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဆုေပးနည္းေလးေနာ္အစ္မ....လာကန္ေတာ့တဲ့သူေတြေတာင္ လန္႔ျဖန္႔ကုန္ၾကပါေပါ့ ဟဟဟ :)

ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)

About me

Blogger templates