"က်ြန္ုပ္တို ့အေပၚတြင္က်ဴးလြန္ေသာသူတပါး၏အျပစ္တို ့ကိုက်ြနု္ပ္တို ့ခြင့္လႊတ္သကဲ့သို ့...
က်ြနု္ပ္တို ့က်ဴးလြန္မိေသာ
ထိုဆုေတာင္းစာကိုသူဘယ္ေတာ့မွလိုက္မဆို။
အဘယ့္ေျကာင့္ဆိုေသာ္သူ ့ဘ၀တြင္တစ္ေယာက္ေသာသူကို ဘယ္ေတာ့မွသူခြင့္လႊတ္မည္ မဟုတ္ေသာေျကာင့္ျဖစ္သည္။ခြင့္လႊတ္လို ့လဲမရ။သူ ့ဘ၀တြင္အနာျကည္းဆံုးျဖစ္သည္။
သူသည္ ေအာင္ျမင္ေသာ တရားေဟာဆရာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
ထို ့ျပင္ သူသည္မ်က္လံုးတဖက္ အလင္းမရေသာ သူတစ္ေယာက္လဲျဖစ္၏။
တရားပြဲျပီးသြားေသာအခါ ပါစတာျကီးကသူ ့အားေခၚေတြ ့ေလသည္။
"ဆရာကို က်ေနာ္ျကည့္ေနတာျကာျပီ..သတိထားမိတာလည္းျကာျပီ..ခြင့္လႊတ္ျခင္း
ဆုေတာင္းစာကိုဘာေျကာင့္မဆိုတာပါလဲ...က်ေနာ္သိပါရေစ...."
ပါစတာျကီးအသံမွာ အင္မတန္မွုျကည္လင္ေလးနက္လွသည္။
"တပည့္ေတာ္ဘ၀မွာနာျကည္းစရာတစ္ခုရွိခဲ့ပါတယ္...
လူတစ္ေယာက္သည္က်ေနာ္၏မ်က္လံုးအားထိုးေဖာက္သြားခဲ့သည္။
မ်က္စိအလင္းကြယ္ခဲ့ရပါသည္။ထိုလူကိုဘယ္ေတာ့မွတပည့္ေတာ္ခြင့္လႊတ္နုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္။
အင္မတန္မွလဲနာျကည္းမိသည္။ ခြင့္လႊတ္လို ့လဲမရနုိင္ပါ...။
ထိုေျကာင့္ခြင့္လႊတ္ျခင္း ဆုေတာင္းအမူတြင္ တပည့္ေတာ္နူတ္ဆိတ္ေနခဲ့ပါသည္။"
"အို...သင္မွားယြင္းေနေခ်ျပီ...ဘုရားသည္ သင့္အား မ်က္လံုးအစား ေအာင္ျမင္ေသာ
တရားေဟာဆရာဘ၀ ကိုျပန္ေပးခဲံျပီးျပီ...သင္တရားေဟာလ်ွင္ လူပရိတ္သတ္မ်ားစြာလာျကသည္။
တရားေဟာအင္မတန္ေကာင္းသည္ဟုခ်ီးက်ဳးျကသု္။
သင္သည္ေအာင္ျမင္ေသာ တရားျပဆရာအျဖစ္ ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းခံရ
သည္။ ထိုသူအား သင္ ခြင့္လႊတ္ေပး သင့္ပါသည္။"
ထိုအခိုက္ပါစတာျကီးစကားေျကာင့္သူေတြေ၀ျခင္းမွကင္းစြာအမွန္ကိုျမင္ေလ၏။
သူသည္ညိူးေသာစိတ္နွလံုးျဖင့္ငိုေျကြးကာ
"တပည့္ေတာ္မွားခဲ့ပါျပီ။ နွစ္မ်ားစြာျကာေအာင္မွားခဲ့ျပီ...။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။
တပည့္ေတာ္ထိုသူကိုယခုမွစျပီးခြင့္လႊတ္ပါ၏။
ထိုသူက်ဴးလြန္ေသာအျပစ္ကိုထာ၀ရခြင့္လႊတ္လိုက္ပါျပီ"
သူ၏စိတ္ထဲမွခြင့္လႊတ္ျခင္းဆုေတာင္းစာကိုေလးနက္စြာရြတ္ဆိုလိုက္ေလ၏။
က်ြန္ုပ္တို ့အေပၚတြင္က်ဴးလြန္ေသာ သူတပါး၏အျပစ္တို ့ကိုက်ြနု္ပ္တို ့ခြင့္လႊတ္သကဲ့သို ့...
က်ြနု္ပ္တို ့က်ဴးလြန္မိေသာအျပစ္တို ့ကိုဘုရားသခင္ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ....
No comments:
Post a Comment