အပူေရာင္ ေျခာက္ေသြ ့မွူေတြ
ေလမတိုက္ပဲ ေျကြေနတယ္................................
ပြေယာင္းေယာင္းေျမေပၚ
ေျခရာမထင္ခဲ့တာလည္းျကာေပါ့.........................................
ထုထည္နည္းပါးတဲ့ နံရံေတြေပၚ
သစ္ေဆြးေတြခ်ိတ္ဆြဲ
ငိုက္ျမည္းမွူေတြ တို့လို့တြဲေလာင္းနဲ့.........
ဇရာမိုးထားတဲ့ ေခါင္တေလွ်ာက္လည္း
ရြက္ျကမ္းေရျကိုေလာက္ေတာင္
ဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ .......................................
မာနျကီးတဲ့ လေရာင္က
ရြက္ေသေတြပၚ ေက်ာ္ဆင္းသြားခ်ိန္....................................
အလြမ္းေရာင္အိမ္အိုေလးကေတာ့
သခင့္တံခါးဖြင့္သံကို ေစာင့္ေနေသးတယ္............။ ။
.....................................................................
................................................................
2 comments:
ယြန္းေလး ေရ....ဘာလုိ႕ ပိတ္မလဲကြယ္...။ ေရးခ်င္ရင္ လာေရးလုိက္ မေရးခ်င္ရင္ ပစ္ထားလုိက္ေပါ့ေနာ္...။ စိတ္ထြက္ေပါက္ေလ ကြယ္..။ း)
ဆက္ေရးဖို႔ပဲ အၾကံေပး တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ မယြန္းေလးရယ္။ ကိုယ္ဖန္တီးထားတဲ့အရာတစ္ခုကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ၿပစ္လိုက္ရမွာ မခ်င့္မရဲၾကီးပါဗ်ာ။
yu ya
Post a Comment