အသက္ျကီးတဲ့ လူျကီးတစ္ေယာက္ရယ္ .. ေျမေပၚျပန္ ့က်ဲေနတဲ့ ထမင္းလံုးေစ့ေလးေတြရယ္ ..စာကေလးတစ္အုပ္ရယ္ ...။ ထမင္းလံုးေစ့ေလးေတြကို စာကေလး အေကာင္၂၀ ေလာက္က
တိုးေ၀ွ ့စားေသာက္ေနျကသည္ ။ ေဘးနားမလွမ္းမကမ္းမွ လူျကီးတစ္ေယာက္က ပန္းကန္ထဲက
ထမင္းေစ့ေလးေတြကို ဟိုနားတစ္စု ဒီနားတစ္စု က်ဲခ်ေပးေနသည္ ။အဲဒိ အသက္ျကီးျကီးဦးျကီးကို
က်မသတိထားမိတာျကာျပီ ။ သူက မျကာခဏ ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္သူုျဖစ္တယ္ ။
စိတ္ေ၀ဒနာ ေျကာင့္ အလုပ္မလုပ္နိုင္ပဲ အိမ္မွာပဲ အနားယူေနရသူလို ့သိရတယ္ ။သို ့ေပမဲ့ သူက
အခ်ိန္ကိုတန္ဖို းရွိရွိ အသံုးခ်ေလ့ရွိတယ္ ။သားသမီးေတြ အလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္မွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ ထားတတ္တယ္ ။ ျပီးရင္ တရားေခြေလးဖြင့္ျပီး တ၇ားနာသည္ ။ အိမ္သန္ ့ရွင္းေ၇းေတြဘာေတြလုပ္ျပီး
အခ်ိန္တန္ရင္ စာကေလးေတြကို ထမင္းသြားေက်ြးေလ့ရွိတယ္ ။ စာကေလးေတြကလည္ း သူလာေကြ်းမဲ့
အခ်ိန္ဆို အစာစားေနက်ေန၇ာမွာ အုံးအံုးျကြက္ျကြက္နဲ့ အစာေတာင္းေနေလ့ရွိတယ္ ။
ဦးျကီးက စာကေလးေတြကို အျမဲ အစာေကြ်းေနက်မို ့ စာကေလးေတြက သူ ့ကို ေျကာက္ဟန္မေပၚဘူး ။
ဦးျကီးက သူတို ့အနားကပ္သြားလည္း သူတို ့က စားျမဲအတိုင္း စားတာပဲ ။ ဦးျကီးနဲ့ စာကေလးငွက္ေလးေတြရဲ ့ ရင္းနွီးမဴအတိုင္းအတာဟာလည္း တေန ့တျခားတို းပြားလာခဲ့ျပီး ေန ့တိုင္း
က်မမွာလည္း ဦးျကီး နဲ့ စာကေလးငွက္ေလးေတြရဲ ့ ျမင္ကြင္းကို မသိမသာေလး ေငးေမာျကည့္လာမိတယ္ ။
ဦးျကီးက စာကေလးေတြအစာေကြ်းတာအျပင္ ျခံအနီးတစ္ ၀ိုက္မွာ အရိပ္ရတဲ့ အပင္ေလးေတြစိုက္သည္ ။
အမိဳွက္မ်ားရွိလွ်င္လိုက္ ေကာက္ရွင္းေနတတ္ေသးသည္ ။
တခါတရံ ဦးျကီး စာကေလးေတြကို အစာလာမေက်ြးတဲ့ေန ့ဆို က်မစိတ္မွာ ဦးျကီးမ်ား
ေနမေကာင္းျပန္ျဖစ္ေနလားရယ္လို ့ေတြးေနမိျပန္ေ၇ာ ...။ ထိုအခ်ိန္ဆို စာကေလးေတြလည္း ဦးျကီး
လာမဲ့ လမ္းမွာ ေခါင္းတျပဴျပဴနဲ့ ဦးျကီးကို ေမွ်ာ္ေနသလားရယ္လို ့ေတာင္ ေအာက္ေမ့မိပါတယ္ ။
တစ္ေန ့မွာ က်မ အဲဒိဦးျကီးနဲ့ စကားေျပာခ်င္စိတ္နဲ ့ ဦးျကီးအစာေက်ြးေနတဲ့အနား ေျခသံဖြဖြနင္းကာ တိုးကပ္သြားမိတယ္ ။ က်မေျခသံျကားေတာ့ တခ်ိဳ ့ငွက္ေလးေတြ ထပ်ံကုန္ျကတယ္ ။
တခ်ဳိ ့ငွက္ေလးေတြကေတာ့ မလွမ္းမကမ္းက သစ္ကိုင္းေလးေပၚမွာနားရင္း အကဲခတ္ေနျကတယ္ ။
ခပ္၀၀ အသားညိုညို ဆံပင္ေတြက တေခါင္းလံုးနီးပါး ျဖဴေလွ်ာ္ေနျကေပမဲ့
မ်က္လံုးအေရာင္ေတြကေျခာက္ကပ္ကပ္ ..သို ့ေပမဲ့ ျကည္လင္ေနတယ္ ။
သူ ့အနားမွာရပ္လိုက္ေတာ့ က်မကိုလွည့္ျကည့္ျပီး
ျပံဳးျပတယ္ ။သူ ့အျပံဳးက က်မကို မသိပဲ ျပံဳးျပတဲ့ ေျကာင္ေတာင္ေတာင္အျပံဳ းး မ်ဳိး ။
“ ဦးျကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ ..“
“ငွက္ကေလးေတြကို အစာေကြ်းေနတာေလ ကေလးမရဲ ့ .. “
““ဦးျကီးကေန ့တိုင္း ကိုလာေက်ြးတာပဲေနာ္““
“ အင္းး ..ကိုယ္ေကၽြးမွ သူတို ့ေလးေတြ စားရမွာ.. အင္းေလ.. ကိုယ္လဲ သားသမီးေတြ ေကၽြးတာေလးစားေနရတာဆိုေတာ့ .. အင္းးး သားသမီးေတြ ကုသိုလ္ရေအာင္ ဒါနျပဳေပးတဲ့ သေဘာပါ..“
“ေၾသာ္..ဒါနဲ ့ ဦးျကီး သားသမီးေတြ အလုပ္သြားရင္ ဦးၾကီးတစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့ရတာေပါ့...မပ်င္းဘူးလားး “
“ မပ်င္းပါဘူး ... ရုပ္ရွင္ တစ္ေနကုန္ ထိုင္ျကည့္ပစ္လိုက္တာပဲ... ဦးၾကီးက ေနမေကာင္းလို ့ေဆးကုေနရတယ္ကေလးမရဲ ့ ..ေဆးေတြလည္း အမ်ားျကီးေသာက္ေနရတယ္ ...“
“ဟုတ္လားဦးျကီးး“
“ အင္း ...အရင္တုန္းကေတာ့ ဦးျကီးက စီးပြားေရးေတြလုပ္..ေငြပဲရွာလာခဲ့တာ မိသားစုကိုလည္းဂရုစိုက္ရေကာင္းမွႏ္းမသိဘူး .... သူမ်ားကိုလဲဂရုမစိုက္ခဲ့ေတာ့ အခုက်ေတာ့ သူမ်ားေတြကလည္း ဦးျကီးကို သိပ္ဂရုမစိုက္ျကဘူးေပါ့ ..အဲဒါပ်င္းေနတာနဲ ့ ငွက္ေလးေတြနဲ ့အေဖာ္လုပ္ျပီးေန ရတာ ..ဒါ ဦးျကီးရဲ ့ေဘာ္ဒါေတြေလ.. ““
ဦးျကီးကို ျကည့္ရတာ စကားေျပာေဖာ္ လိုခ်င္ေနပံုရသည္ ။ သားသမီးမ်ားက သူ ့အလုပ္နွင့္သူ ဆိုေတာ့ ဦးျကီးခမ်ာ တစ္ေယာက္တည္းပ်င္းရွာသည္ ထင္ပါ၏ ။က်မစကားလာေျပာေသာအခါ က်မကို ရင္းရင္းနွီးႏွီးနွင့္ သူ ့အေျကာင္းေတြ ေျပာျပေန၏ ။က်မလည္း သူ ့စကားကိုေသခ်ာစူးစိုက္နားေထာင္ေပးရင္း
စကားျပန္ေျပာရင္း အေဖာ္လုပ္ေပးေနမိသည္။ ဦးျကီးကို ေ၀ဒနာသည္တစ္ေယာက္လို မဆက္ဆံရက္ပါ ။
အခုစကားေျပာေနတာ ျကည္ျကည္လင္လင္ ရွိေနသားပဲ။ ဦးျကီးပံုစံက ေ၀ဒနာသည္တစ္ေယာက္ပံုစံမေပါက္ပါ ..တကယ့္ေအးေအးေဆးေဆး ။
ေလအေ၀ွ ့မွာ စာကေလးတသိုက္ ၀ုန္းခနဲ ထျပန္သြားျကသည္ ။ေလနွင့္အတူပါလာေသာ သတင္းစာစကၠဴက
ထမင္းလံုးေလးမ်ားအေပၚ သြားအုပ္မိေနေသာအခါ ဦးျကီးကေကာက္ယူဖယ္ရွားေပးေနသည္။
ေၾသာ္..ေလနတ္မင္းကလဲ သူမ်ားတကာ စားေသာက္ေနတဲ့ဟာကို ...ဦးျကီး၏ ဟုေရရြတ္သံေျကာင့္ က်မျပံဳးလိုက္မိေသးသည္ ။ မိုးနတ္မင္း ဟုသာျကားဘူးပါသည္ ။ဦးျကီးက်မွေလနတ္မင္းရယ္လို ့ ..။
“ ဦးျကီးက ဘာလို ့သစ္ပင္ေတြ စိုက္တာလဲဟင္ ..ျပီးေတာ့ တခါတေလ အမိွဳက္ေတြ လိုက္ေကာက္ေနတာေတြ ့တယ္ ...““
““ အင္း ..အိမ္မွာအဲအေျကာင္းေျပာရင္ေတာ့ ဦးျကီးကအရူးမို ့ေလ်ာက္ေျပာတယ္လို ့ေျပာတယ္ ..
တူမျကီးကေ၇ာ ဦးျကီးေျပာျပရင္ ဦးျကီးကို အရူးလို ့ေျပာမွာလားး ““
““ အာ..ဦးျကီးကလဲ...ဘာလို ့ေျပာရမွာလဲ......မေျပာပါဘူးး ဦးျကီးရဲ ့..““
““ တူမျကီးမသိပါဘူး ..တခါတေလ အရူးျဖစ္ရတာသာေကာင္းပါတယ္ ...ဒီလိုကေလးမရဲ ့လူရယ္လို ့ျဖစ္လာရင္
ပထမဆံုး ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ကိုတစ္ခုခု အက်ဳိးျပဳရတယ္ ..ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ အသိုင္းအ၀န္းထဲ.. အဒါမွတဆင့္ ကိုယ့္လူမ်ဳိး ..ျပီးေတာ့ ကိုယ့္နိုင္ငံ...အဲလို တဆင့္ျပီးတဆင့္ေပါ့ ...
ကိုယ္ဟာသူမ်ားကို အက်ဳိးျပဳနိုင္တဲ့သူ ပတ္၀န္းက်င္ကို အက်ဳိးျပဳနိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္ ..
သစ္ပင္ေတြ ဘာလို ့စိုက္လဲဆိုေတာ့ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ အရိပ္ရေအာင္လို ့ ...အမွဳိက္ေတြဘာလို ့ရွင္းလဲဆိုေတာ့ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ခလုတ္ကသင္းကင္းေအာင္လို ့ တူမျကီးရဲ ့ ..
ဦးျကီး က အခု ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို အက်ဳိးျပဳတဲ့ လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးလားး ကဲ..ေျပာ..“ “
ဦးျကီးရဲ ့အေတြးအေခၚ ကိုက်မဖ်ားသြားပါသည္ ။
“ “ ဟုတ္တာေပါ့ ဦးျကီးရဲ ့ မွန္တာေပါ့ ...““
“ “ အခုငွက္ကေလးေတြကို အစာေကၽြးေတာ့ သူတို ့အေကာင္ေလးေတြပိုေပါက္လာမယ္ ..အေကာင္ေပါက္တာမ်ားေတာ့ မေကာင္းဘူးလား ..ဦျကီးရဲ ့အပင္ေလးေတြ ျကီးလာရင္
ငွက္ကေလးေတြလည္း အမ်ားျကီးနဲ ့ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္သလဲ ...ဦးျကီးကေတာ့
စာကေလးေတြ လိုက္ပစ္တဲ့ေကာင္ေတြကို ခဲနဲ ့လိုက္ေဆာ္ ပစ္လိုက္တယ္ ။ ဦးျကီးအစာေကၽြးေနတာ
သူတို ့ စာကေလးေျကာ္ လုပ္ေ၇ာင္းဖို ့မွမဟုတ္တာ တူမျကီးရယ္ ..““
က်မဦးျကီးစကားကို ျပံဳးရင္း ေထာက္ခံမိပါသည္ ။
ထိုစဥ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ က်မတို ့နားကို အ ေျပးတပိုင္းနွင့္ ေရာက္ခ်လာျပီး
““.အေဖ.. အစ္မကို ဘာေတြေလ်ာက္ေျပာေနတာလဲ အေဖရဲ ့...“ “
အားနာစိုးရိမ္ေနသည့္ မ်က္နွာထားနွင့္ ..ဦးျကီးရဲ ့သမီးပဲျဖစ္ပါလိမ့္မည္ ။
““ အစ္မရယ္ ..ညီမကအေဖေပ်ာက္လို ့လိုက္ရွာေနတာ ...အေဖကဒီမွာကိုးး.. အစ္မကို ဘာေတြေျပာလိုက္ေသးလဲမသိဘူး အားနာလိုက္တာအစ္မရယ္ ..“ “
““ ရပါတယ္ညီမရဲ ့..အစ္မကိုဘာမွမေျပာပါဘူး ... ဦးျကီးက ငွက္ကေလးေတြကို အစာေကၽြးေနတာကို
ျမင္တာနဲ ့ စကားလာေျပာတာပါ ...အစ္မက ဒီအေရွ့က အိမ္ကေလ.. ညီမ.. ေျပာင္းလာတာ မျကာေသးဘူး“ “
““ ဟုတ္ကဲ့အစ္မ ညီမျမင္ဘူးေနတာ ေတာ့ျကာပါျပီ . ဒါကညီမအေဖေလ..ေနသိပ္မေကာင္းဘူး အစ္မရဲ ့..အခုေဆးေသာက္ရမဲ့အခ်ိန္မို ့ အေဖ့ကို လာေခၚတာ ..အဲဒါ ..ျပီးေတာ့
အစ္မကိုတစ္ခုခု ေလ်ာက္ေျပာလိုက္ရင္ အားနာစ၇ာမို ့ စိုးရိမ္သြားလို ့ပါ ... ““
““ ရပါတယ္ညီမရဲ ့..အားရင္အိမ္လာလည္ဦးေလညီမ ..ဦးျကီးပါေခၚလာခဲ့ေလေနာ္ .. ““
““ ဟုတ္ကဲ့အစ္မ ..ခြင့္ျပဳပါဦးး.. ““
““ ေကာင္းပါျပီကြယ္ .. ““
ဖခင္ကို ျကင္နာယုယစြာ တြဲေခၚသြားေသာ ထိုညီမတို ့သားအဖကို က်မေငးေမာေနမိရင္း ဦျကီး၏စကားမ်ားကို ျပန္သံုးသပ္ေနမိသည္ ။
လူရယ္လို ့ျဖစ္လာရင္
ပထမဆံုး ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ကိုတစ္ခုခု အက်ဳိးျပဳရတယ္ ..ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ အသိုင္းအ၀န္းထဲ.. အဒါမွတဆင့္ ကိုယ့္လူမ်ဳိး ..ျပီးေတာ့ ကိုယ့္နိုင္ငံ...အဲလို တဆင့္ျပီးတဆင့္ေပါ့ ...
ကိုယ္ဟာသူမ်ားကို အက်ဳိးျပဳနိုင္တဲ့သူ ပတ္၀န္းက်င္ကို အက်ဳိးျပဳနိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္ ..
သစ္ပင္ေတြ ဘာလို ့စိုက္လဲဆိုေတာ့ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ အရိပ္ရေအာင္လို ့ ...အမွဳိက္ေတြဘာလို ့ရွင္းလဲဆိုေတာ့ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ခလုတ္ကသင္းကင္းေအာင္လို ့
စား၀တ္ေနေရးေျကာင့္၊ ရုန္းကန္လွုပ္ရွားေနရတာေတြေျကာင့္၊ ပညာေရးအတြက္
ျကိုးစားေနရတာေတြေျကာင့္ ရယ္လို ့ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ကာ တခ်ဳိ ့ကိစၥေတြမွာ လစ္လ်ွဴရူေမ့ေလ်ာ့
ေနတတ္ျကပါသည္ ။မသိစိတ္မွာ အခ်ိန္လည္း မေပးနိုင္ခဲ့ျကသလို
ျကံဖန္ျပီးေတာ့လည္း ေရွာင္ရွားခဲ့ျကဘူးပါလိမ့္မည္ ။
က်မတို ့ အသက္ရွင္ေနစဥ္ လူ ့ဘ၀ရဲ ့ တိုေတာင္းလွတဲ့ အခ်ိန္ကာလေလးေတြကို
ဘယ္လိုတန္ဖိုးရွိစြာ အသံုးခ်ျကမလဲ ။
က်မတို ့အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းဟာ ဘယ္သူ ့အတြက္လဲ ဘာအတြက္လဲ ..ဘာေတြလုပ္သင့္သလဲ ဆိုတာ ေသခ်ာစဥ္းစားဖို ့အမွန္တကယ္ကို လိုအပ္လာပါျပီ ။
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္
ယြန္း
