အခ်ိန္ကေတာ့ စစ္ျပီးေခတ္..
အဘစံတစ္ေယာက္ လွည္းကိုခပ္သြက္သြက္ေမာင္းလာသည္။
အျခားျမိဳ့မွ ကုန္ကူးျပီးျပန္လာျခင္းျဖစ္၏
ေခတ္ကာလ မေကာင္းေသာေျကာင့္ လမ္းတြင္အနားမယူပဲ ေမာင္းလာခဲ့တာေတာက္ေလွ်ာက္...
ညေနေစာင္းအခ်ိန္ ျဖစ္တာေျကာင့္ နားလို့မေကာင္းေပ..ေတာ္ျကာစစ္သားမ်ားနွင့္ တိုးလွ်င္မလြယ္..
ေတြးေနတုန္းရွိေသး ေရွ့တြင္စစ္ကင္းတပ္တစ္ခုနွင့္ တိုးေလေတာ့သည္..
ေရွာင္လို့မရတာေျကာင့္ တည့္တည့္၀င္ရပ္ေပးလိုက္သည္...
"ေဟ့...ရပ္စမ္းးးလွည္းေပၚမွာဘာေတြပါလဲ.."
ေရွ့မွစစ္သားကေသနတ္နွင့္ခ်ိန္ျပီးေမးသည္။
"ဘာမွမပါပါဘူးခင္ဗ်ာ...အိမ္အတြက္ သနပ္ရယ္၊ဗံုးရယ္၊ဆန္ရယ္ ပါခင္ဗ်ာ.."
"ဘာ...ဘာေျပာတယ္..အဖိုးျကီးးလွည္းေပၚကဆင္းျပီးးေမွာက္စမ္း..."
စစ္သားမ်ားအလွ်င္အျမန္ ေသနတ္နွင့္၀ိုင္းခ်ိန္ထားလိုက္သည္..
အဘစံလွည္းေပၚတြင္ ေသနတ္မ်ား၊ဗုံးမ်ား ပါလာသည္ဟု ထင္သြားဟန္ရွိသည္..
အဘစံေျမေပၚ ၀ပ္ေပးေနစဥ္ အဘစံ၏လွည္းကိုစစ္သားမ်ား ရွာေဖြေနျက၏
"အဖိုးျကီး..ဘယ္မွာလဲေျပာစမ္းးးခုနေျပာတဲ့ သနပ္ရယ္၊ဗံုးရယ္၊က်ည္ဆန္ရယ္ ဆိုတာ...."
ထိုအခါ အဘစံျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာကားးး
"လွည္းေပၚမွာပါခင္ဗ်ာ...သနပ္သီးသနပ္ရယ္...ဆီဗံုးရယ္...ဆန္အိတ္ရယ္ပါ..
က်ေနာ္မလိမ္ပါဘူးးဗ်ာ"
..........................................................
About me
Blogger templates
2 comments:
မန့္လို့ရျပီ
မန့္လို့ရျပီလားးးးဗ်ဳိ ့့့
ရရင္ေျကာင္းးးးျပန္ေနာ္.....
Post a Comment